16/1/09

Ρόδου Μοσχοβόλημα

Εφέτος άγρια μ’ έδειρε η βαρυχειμωνιά που μ’ έπιασε χωρίς φωτιά και μ’ ήβρε χωρίς νιάτα, κι ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ στη χιονισμένη στράτα. Μα ψες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Μαρτιού και τράβηξα να ξαναδώ τα’ αρχαία τα μονοπάτια στο πρώτο μοσχοβόλημα ενός Ρόδου μακρινού μου δάκρυσαν τα μάτια.
Κωστής Παλαμάς (το τελευταίο του ποίημα)

1 σχόλιο:

Γεωργία Δεληγιαννοπούλου είπε...

Βρέθηκα τυχαία στο βλογ σας, αναζητώντας αν ο Παλαμάς έλεγε "χιονισμένη" ή ρημαγμένη" στράτα, γιατί η μνήμη μου σ' αυτή τηγ λέξη με πούλησε. Έτσι με έκπληξη είδα ότι και κάποιος άλλος είχε ανεβάσει το ίδιο ποίημα, όπως σκόπευα να κάνω κι εγώ! Ευχαριστώ για την έκπληξη και την δια καλωδίου επικοινωνία που μου προσφέρατε! Το ποίημα το ανέβασα τελικά κι εγώ στο βλογ μου!