Πάει καιρός..

Τόσος που έγω να γράψω που τώρα ψάχνω τα γράμματα και τις συλλαβές. Το παρελθόν εγκαταλείπει τόσο βίαια.. το μέλλον είναι φορές που αποφεύγω να το σκέφτομαι γιατί μου φέρνει τρόμο, έτσι το παρόν είναι αδιάφορο. Μόνο τα ποιήματα μπορούν να είναι πάντα τόσο πυκνά από γεύσεις και συναισθήματα που έτσι ασύγκριτα διαρκούν εις τους αιώνες. Κάθε πρώτη προσπάθεια ίσως να είναι μικρή κι ας φαντάζει ανυπέρβλητο εμπόδιο, ίσως να είναι μια προθέρμανση.. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να μάθω να ζωγραφίζω;