Μετά θάνατον...

η λεπτή γραμμή που δείχνει τον ορίζοντα και μου παίρνει την ψυχή εκτοξεύεται σαν βέλος κοφτερό προς το άπειρο.. εκεί που η θάλασσα συνευρίσκεται με τον ουρανό και χωρίζει στα δύο τα άψυχα από τα εν ζωή. Πεταλούδα μονόπτερη τολμά να χαράξει πορεία για εκεί, ώσπου ο υπέρλαμπρος ήλιος της κάψει και το άλλο της χέρι ωσάν του Ικάρου.... ωσάν της καρδιάς μου που πεταρίζει κάθε νέα αυγή και που γκρεμίζεται με τη δύση.